Aslında hiç kimse iki yüzlü ya da çok yüzlü değildir. Bu iki yüzlülük diye bildiğimiz kavram tamamen insanın içerisinde zaten var olan sıfatlarla alakalıdır. İstisnasız her insanın içinde kısaca;
Yalancılık, bencillik, cimrilik, aldatmaca, ön yargı...
Bununla birlikte;
Dürüstlük, cömertlik, saygı, fedakarlık... gibi güdüler vardır.
Bunların içerisinde en baskın olanı bencillik, ben duygusudur. Kulağa kötü bir kavram gibi gelebilir ama bu, sizin hayatta kalmanızı sağlayan en büyük güdüdür. Yani karşıdan karşıya geçerken bile arabalara dikkat etmemizi sağlayan aslında ben duygusudur.
İnsan kendisi için her zaman en iyi olanı arzular. En iyi partneri, en çok para kazandıracak işi, en güzel arabayı, en mükemmel arkadaşı vs. Yine bunlar ben duygusudur. Bunlara sahip olmak, toplumdaki yerinizi yüceltecek, egolarınızı tatmin edecektir. Size saygınlık kazandıracaktır. Bunların tersine hizmet eden, çıkarlarımızı baltalayan her şey, hayatınızdan çıkmak zorundadır! Babası oğlunu pompalı tüfekle vurmuyor mu tarla yüzünden?
En yaygın iki yüzlü(!) insan genelde terk edendir. Bir erkek, kadını terk ettiğinde iki yüzlü oluverir hemen. Ama kadın kendisine hiç sormaz "acaba ben neyim, kimim ki..benim artım ne ki diğer kadınlardan da beni istemedi?" diye. Peki bu kadın, bu adamın arkadaşlarına gururla göstereceği bir kadın olsaydı, bu adam onu terk eder miydi? Demek ki bu beraberlikte bir sorun var.
Aynı şekilde erkekler. Bir şekilde bir kadının numarasını alır, 1-2 defa konuştuktan sonra, telefonları açmayan kadın da iki yüzlü(!) olur. Peki beyefendi, senin kollarında gururla dışarıda yürüyeceğini bilen kaç tane kadın bu şekilde davranırdı?
Kendine bir sor bakalım ben bu kadına ne katabilirim? Mantıklı bir cevabın var mı ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder